Lareb logo
English language icon
Menu icon
Aa Lettergrootte
16
 

Coxib’s bij pijn tijdens de zwangerschap

In het kort

Over het gebruik van selectieve COX-2 remmers (Coxib’s) tijdens de zwangerschap zijn onvoldoende gegevens beschikbaar om een goede inschatting te maken van de mogelijke risico’s.

Let op

  • Gebruik selectieve COX-2-remmers niet in het derde trimester van de zwangerschap.
  • Als selectieve COX-2-remmers op indicatie langdurig of in een hoge dosering worden gebruikt (zoals bij reumatoïde artritis), controleer dan regelmatig, vanaf 20 weken, de hoeveelheid vruchtwater en het ongeboren kind

Risico indeling

  • Mogelijk risico tooltip icon Dit geneesmiddel kan mogelijk nadelige effecten hebben op zwangerschap of –ongeboren- kind. Weeg de mogelijke nadelige effecten af tegen het belang van behandeling van de moeder. Overweeg of een veiliger middel gebruikt kan worden of voer extra controles uit.
    • - celecoxib (derde trimester)
    • - etoricoxib (derde trimester)
    • - parecoxib (derde trimester)
  • Risico onbekend tooltip icon Over gebruik van dit geneesmiddel tijdens de zwangerschap is geen of onvoldoende informatie beschikbaar. Het is niet mogelijk om een uitspraak te doen over de veiligheid. Kies bij voorkeur voor een middel waarvan meer bekend is over de veiligheid.
    • - celecoxib (eerste en tweede trimester)
    • - etoricoxib (eerste en tweede trimester)
    • - parecoxib (eerste en tweede trimester)

Achtergrondinformatie

Eerste en tweede trimester
Met het gebruik van coxib’s tijdens de zwangerschap is slechts zeer beperkt ervaring opgedaan. Deze gegevens wijzen niet op een verhoogd risico op aangeboren afwijkingen. In een studie met 174 zwangerschappen die in het eerste trimester zijn blootgesteld aan coxib’s, is er geen verhoogd risico gevonden op aangeboren afwijkingen en spontane abortus.

Derde trimester
Bij het gebruik in het derde trimester lijken coxib’s dezelfde nadelige cardiovasculaire en renale risico’s voor de foetus te hebben als de niet-selectieve NSAID’s. Hoge doseringen en langdurig gebruik in de tweede helft van de zwangerschap kan een verminderde foetale urineproductie veroorzaken, wat tot oligohydramnion (tekort aan vruchtwater) en irreversibele neonatale oligo- en anurie (verminderde of afwezige urineproductie) kan leiden. Het gebruik in deze periode wordt ook in verband gebracht met verminderde weeënactiviteit, versterkt bloedverlies tijdens de baring, vroegtijdige sluiting van de ductus arteriosus en persisterende pulmonale hypertensie bij de neonaat. Daarnaast is er in een kleine studie gevonden dat het gebruik van coxib’s in het derde trimester een verhoogd risico kan geven op vroeggeboorte. 

arrow icon
Bérard A, Sheehy O, Girard S. Risk of preterm birth following late pregnancy exposure to NSAIDs or COX-2 inhibitors Pain. 2018-05-01;159(5):948-955Dathe K, et al. Exposure to cox-2 inhibitors (coxibs) during the first trimester and pregnancy outcome: a prospective observational cohort study European journal of clinical pharmacology. 2018-04-01;74(4):489-495

Laatst bijgewerkt op 03-06-2021


Ook interessant

Bij elke zwangerschap is er een basisrisico van 10 tot 15% op een miskraam en van 2 tot 4% op het krijgen van een baby met een aangeboren afwijking. De informatie bij zwangerschap gaat over de vraag of dit risico groter wordt door gebruik van het geneesmiddel of vaccin. Daarnaast bespreken we diverse andere risico’s voor het ongeboren kind, zoals de kans op vroeggeboorte of een laag geboortegewicht. De informatie bij borstvoeding is gebaseerd op het mogelijke risico voor de zuigeling, uitgaande van een gezonde, voldragen baby van 0 tot 2 maanden. Bij een te vroeg geboren, kleine, lichte of zieke baby moet men extra voorzichtig zijn. Een oudere zuigeling is juist minder kwetsbaar. We gaan bij zwangerschap en borstvoeding uit van de gebruikelijke dosering, zonder dat de patiënt daarbij andere geneesmiddelen gebruikt. Of het gebruik van een geneesmiddel de beste keuze is, en welk geneesmiddel in dat geval de voorkeur heeft, kan per persoon en per situatie verschillen. Daarom is goed overleg tussen zorgverlener en patiënt essentieel. Deze informatie is bedoeld ter ondersteuning van dit overleg en kan de medische zorg niet vervangen.