Lisdiuretica (plastabletten) tijdens de zwangerschap

In het kort

Als tijdens de zwangerschap behandeling met een diureticum (plastablet) nodig is, dan gaat de voorkeur uit naar hydrochloorthiazide of furosemide.

Let op
Controleer de groei van het ongeboren kind en de hematocriet (de verhouding tussen de rode bloedcellen en andere bloedcellen) en elektrolyten (kalium en natrium) in het bloed van de moeder.

Risico indeling

  • Mogelijk risico tooltip icon Dit geneesmiddel kan mogelijk nadelige effecten hebben op zwangerschap of –ongeboren- kind. Weeg de mogelijke nadelige effecten af tegen het belang van behandeling van de moeder. Overweeg of een veiliger middel gebruikt kan worden of voer extra controles uit.
    • - bumetanide
    • - furosemide

Achtergrondinformatie

Diuretica
Schrijf diuretica alleen op zeer strikte indicatie voor worden tijdens de zwangerschap. Deze middelen kunnen de doorbloeding van de placenta verminderen. Hierdoor kan de groei van het ongeboren kind achterblijven.

Furosemide
Onderzoek naar furosemide laat geen aanwijzingen zien voor een verhoogd risico op aangeboren afwijkingen. Er is tot op heden slechts een beperkte hoeveelheid onderzoek gedaan naar het gebruik van furosemide tijdens de zwangerschap. Toename van de foetale urineproductie is mogelijk. In het verleden is de ototoxiciteit door furosemide (al dan niet in combinatie met aminoglycosiden) in kleine studies onderzocht, omdat het bij volwassenen nadelige effecten op het gehoor kan geven. Een mogelijke relatie tussen gehoorschade en het gebruik van furosemide tijdens de zwangerschap kan niet worden uitgesloten [1,2]. Desondanks wordt, op basis van de beschikbare gegevens en ervaring, de voorkeur gegeven aan furosemide als er een strikte indicatie is om een lisdiureticum te gebruiken.

Bumetanide
Over het gebruik van bumetanide tijdens de zwangerschap zijn onvoldoende gegevens om een uitspraak te kunnen doen over de eventuele risico’s op aangeboren afwijkingen.

arrow icon
  • Salamy A, Eldredge L, Tooley WH. Neonatal status and hearing loss in high-risk infants. The Journal of pediatrics. 1989-05-01;114(5):847-52
  • Brown DR, Watchko JF, Sabo D. Neonatal sensorineural hearing loss associated with furosemide: a case-control study. Developmental medicine and child neurology. 1991-09-01;33(9):816-23

Laatst bijgewerkt op 16-09-2020


Bij elke zwangerschap is er een basisrisico van 10 tot 15% op een miskraam en van 2 tot 4% op het krijgen van een baby met een aangeboren afwijking. De informatie bij zwangerschap gaat over de vraag of dit risico groter wordt door gebruik van het geneesmiddel of vaccin. Daarnaast bespreken we diverse andere risico’s voor het ongeboren kind, zoals de kans op vroeggeboorte of een laag geboortegewicht. De informatie bij borstvoeding is gebaseerd op het mogelijke risico voor de zuigeling, uitgaande van een gezonde, voldragen baby van 0 tot 2 maanden. Bij een te vroeg geboren, kleine, lichte of zieke baby moet men extra voorzichtig zijn. Een oudere zuigeling is juist minder kwetsbaar. We gaan bij zwangerschap en borstvoeding uit van de gebruikelijke dosering, zonder dat de patiënt daarbij andere geneesmiddelen gebruikt. Of het gebruik van een geneesmiddel de beste keuze is, en welk geneesmiddel in dat geval de voorkeur heeft, kan per persoon en per situatie verschillen. Daarom is goed overleg tussen zorgverlener en patiënt essentieel. Deze informatie is bedoeld ter ondersteuning van dit overleg en kan de medische zorg niet vervangen.